In gedachten…

Zitten jullie ook wel eens in gedachten als je naar iemand kijkt zijn of haar haar bij te knippen? Ik dacht dat iedereen dat deed, maar dat schijnt niet zo te zijn. Is dat niet met de meeste dingen zo, dat je denkt dat iedereen dat heeft? Ik maak in elk geval vaak de fout dat ik denk dat anderen net zo in elkaar zitten als ik. De onnozelheid ten top natuurlijk. Dan moet ik altijd denken aan mijn moeder die zich dagelijks kon verwonderen over het feit dat mijn twee zussen en ik totaal anders waren, met andere wensen, andere dromen, andere vrienden en andere eigenaardigheden. Dat vond ík nou weer onnozel: dat je dat als moeder denken kon, maar goed, ik ben weer onnozel in héle andere dingen zullen we maar zeggen.

Maar jullie zitten dus in gedachten niet allemaal het haar bij te knippen van mensen waar je naar zit te luisteren. Wonderlijk. Zo knip ik ook vaak in gedachten mijn eigen oorlel een beetje bij in de spiegel. Doen jullie zeker ook niet. Dan denk ik ‘Dat kan beter’. Ik heb trouwens nog nooit van mijn leven oorlellen gehad. Geen echte goeie kont ook trouwens. ‘Simone heeft geen kont, Simone heeft een ‘mik’, zei mijn moeder altijd. Ik heb het net opgezocht, de definitie van ‘een mik’. Niet te vinden. Weer een zelf verzonnen woord van mijn moeder. Daar was ze goed in. Ze beet altijd in mijn mik toen ik klein was. Ik dacht er laatst nog aan. Sja, als de geest even tijd heeft om te waaien maakt ‘ie grillige bochten. Hebben jullie zeker ook niet? Jawel, jawel, ik weet het zeker. Zo uniek zijn we namelijk niet met z’n allen. Dat denken we wel, maar dat zijn we niet en dat vind ik nog op een bepaalde manier geruststellend ook. Stelletje eenheidsworsten zijn we als het erop aankomt. Toch zijn er god zij gedankt ook zoveel paradijsvogels die rondvliegen, alleen al in ons kleine Nederland.

Vorige week nog wilde ik een eend, al de muren in mijn atelier beetje bij beetje gaan decoreren en hutten gaan bouwen op ons schoolplein, na het ademloos bekijken van Renske Nijland en Hesse met zijn eend Habib in Joris’ showroom (uitzending van 24 mei). Ik heb er terwijl ik naar hen keek geen seconde aan gedacht om wat dan ook aan hen bij te knippen. Die neiging kwam pas weer opzetten toen ik Joris Linssen zelf zag. Zijn haar hoef ik niet, maar die baan van hem, dat lijkt me wel wat.